baby-blog

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΧΑΡΕΣ, ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ. ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ - ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 22, 2006

Βάπτιση: είναι παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου;

ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Προφανώς η χριστιανική βάπτιση δεν διεκδικεί τη μοναδικότητα του θρησκευτικού καταναγκαστικού μυστηρίου στην ιστορία των θρησκειών. Οι Μουσουλμάνοι για παράδειγμα και οι Ιουδαίοι περιτέμνουν τα νεαρά αγόρια. Η περιτομή είναι σύνηθες και στις Η.Π.Α.

Αλήθεια, δεν είναι παραβίαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου η απόφαση των γονιών να βαπτίσουν το παιδί τους; Πώς μπορώ εγώ, ως γονιός, να αποφασίζω στην ηλικία των 8 μηνών για το τι θα θρησκεύεται το παιδί μέχρι να αναπτύξει την απαραίτητη νοημοσύνη και να αποφασίσει για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα;

Φυσικά και δεν είναι υποχρεωτική η βάπτιση. Αλλά όταν πήγα να δηλώσω το παιδί στον ασφαλιστικό φορέα, 7 μήνες πριν, μου ζήτησαν ληξιαρχική πράξη βάπτισης.

Το όνομά της θα είναι Κατερίνα, είπα.

Θα είναι; Δηλαδή είναι αβάπτιστο, είπε η υπάλληλος και συμπλήρωσε στα χαρτιά "Αβάπτιστο". Δίχως να με ρωτήσει αν επρόκειτο να μην το βαπτίσω.

Δεν ήθελα να δημιουργήσω θέμα κύρια γιατί δεν είχα ενημερωθεί σχετικά αλλά και γιατί θα βαπτίζαμε το παιδί σε κάποια φάση.

Σήμερα βρίσκω ότι "Το κύριο όνομα αποκτάται με ονοματοδοσία που συνήθως συμπίπτει με τη βάπτιση. Είναι δυνατή όμως η ονομασία και χωρίς βάπτιση αλλά με δήλωση προς το ληξιαρχείο από αυτόν που έχει την επιμέλεια του παιδιού."

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 15, 2006

Λειιτουργική, πτυσσόμενη και όμορφη φορητή παιδική καρέκλα

Αν έφτασε στους 8 μήνες το μωρό σου και θέλεις να το έχεις δίπλα σου στο τραπέζι του φαγητού, τότε μια πολύ καλή λύση είναι μια λειτουργική, πτυσσόμενη και όμορφη φορητή παιδική καρέκλα με design από Δανία. Στα έξτρα έρχεται και μια θήκη στην οποία τοποθετείς την καρέκλα και τη μεταφέρεις όπου πας: από το σπίτι της φίλης, μέχρι το εστιατόριο. Προσαρμόζεται στην πλάτη της καρέκλας και ασφαλίζει με ιμάντες το μωρό.

Λέγεται HandySitt και στην Ελλάδα θα τη βρεις από το Τρίκυκλο.



Σήμερα έφτασε ταχυδρομικά σπίτι και η μικρή μας βολεύτηκε στην κεφαλή του τραπεζιού σαν καλή κυρία. Ίση προς ίσους, με το μεσημεριανό στα πιάτα...

Απομάκρυνση φωτογραφιών

ΟΚ, πείστηκα ότι ένας "μαλάκας" αρκεί για να φέρει την "καταστροφή". Απομάκρυνα τις φωτογραφίες. Όχι γιατί "είμαι καλός πατέρας", αλλά γιατί δεν θα αντέξω να δω την κόρη μας με μουστάκια πριν τις Αποκριές.

kisses κομπλεξάρες.

P.S. Μια αναζήτηση στο google για baby-blog θα σας γεμίσει με σελίδες γονιών που χαίρονται δημόσια τα παιδιά τους. Θα πήξουμε στο μέλλον από μηνύσεις δηλαδή;

Eee Gods, σε τι κόσμο ζούμε;

Το Kate Maier, This is Kate's baby blog as narrated by her mom and dad είναι ένα επιτυχημένο blog γονιών (ανάμεσα σε πολλά στην Αμερική) με πλήθος φωτογραφιών του παιδιού του ζευγαριού. Αναρωτιέμαι με την νομο-υστερία που επικρατεί στις Η.Π.Α. πως αντιμετωπίζονται αυτές οι καταστάσεις.

Προς διερεύνηση...

Ετικέτες

Τρίτη, Φεβρουαρίου 14, 2006

Ε; Να κλείσω, λέει, το baby-blog;

Σχολιάστηκε αρνητικά το post περί δυσκοιλιότητας και ο τρόπος με τον οποίο ξεπεράσαμε αυτό το πρόβλημα. Θεωρώ πολύ πιθανό κάποιος να μην έχει αντιμετωπίσει προσωπικά το πρόβλημα κι ακόμη πιο πιθανό να μην έχει ιδέα για τον πόνο και το συνακόλουθο κλάμα που προκαλεί σε ένα βρέφος. Ειδικά αν δεν είναι γονιός.

Το να επιλύσεις με φυσικό τρόπο το πρόβλημα της δυσκοιλιότητας του βρέφους με το να προσθέσεις κολοκύθι στη διατροφή του είναι σημαντικό για το βρέφος και τους γονείς. Μια επιτυχία! Και εξίσου σημαντικό ίσως για άλλους γονείς που ίσως δεν ήξεραν τι να κάνουν σε παρόμοια περίπτωση και διαβάζοντάς το παραδειγματίζονται.

Σε όσους αναζητούν πρόζα, λογοτεχνικούς ακροβατισμούς και βερμπαλισμούς σε ένα blog το οποίο γράφεται για την ανατροφή ενός μωρού, τότε μάλλον δεν ξέρουν γιατί διαβάζουν όσα διαβάζουν. Το να επιλύσεις με φυσικό τρόπο τη δυσκοιλιότητα στο μυαλό κάποιων ενηλίκων αποδεικνύεται άλυτο, μάλλον, πρόβλημα. Και σίγουρα δεν θα βρεις τη λύση εδώ.

Με αφορμή τα παραπάνω και τα σχόλια που πυροδότησε το e-lawyer σχετικά με το baby-blog παραθέτω τα παρακάτω:

Τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της Μαρίας ανατρέχαμε σε προσωπικές ιστοσελίδες και οργανωμένα forums γονιών για να ενημερωθούμε. Μάθαμε πολλά: από ονόματα γιατρών που έπρεπε να αποφύγουμε, μέχρι ασκήσεις προ του τοκετού. Πολλά νεογέννητα δυσκολεύονται να κοιμηθούν και οι μητέρες τους κατέγραφαν τις εμπειρίες τους για να κοιμήσουν τα καμάρια τους: από νανούρισμα με τον απορροφητήρα, μέχρι κλασική μουσική. Αλλά και τεχνάσματα για να πεισθεί ο σύζυγος να αλλάξει μια πάνα, για να αποτρέψει την πεθερά από το να ανακατεύεται στα πόδια του ζευγαριού.

Ακόμη ποιο καρότσι να διαλέξουμε, ποια ρουχαλάκια είναι καταλληλότερα. Μικρά κι "ασήμαντα" για πολλούς έμπειρους πλέον γονείς ίσως και σίγουρα για όσους δεν είναι γονείς και δεν έχουν μπει στη σχετική διαδικασία.

Όμως για εμάς ήταν σημαντικά. Πολύ σημαντικά. Ξέραμε ότι ο αγώνας θα ήταν συναρπαστικός αλλά και συνάμα δύσκολος. Με το χιούμορ των περισσότερων γυναικών όλα φαίνονταν να μπορούμε να τα ξεπεράσουμε. Σταδιακά η Μαρία ανέπτυξε ένα "δίκτυο" γνωριμιών μέσω μηνυμάτων από γυναίκες-μητέρες σε γυναίκα-υποψήφια μητέρα που αποδείχθηκε πολλές φορές στήριγμα, αν μη τι άλλο, στις δύσκολες στιγμές.

Το baby-blog γεννήθηκε μαζί με την κόρη μας. Η λαχτάρα και ο αγώνας για να την αποκτήσουμε με οδήγησε στο να εκφράσω και δημόσια όσα πρωτόγνωρα συναισθήματα, ερωτηματικά και ευθύνες με πλημμύριζαν. Πέρα από αυτά όμως ήθελα να μεταδώσω όσα βιώναμε ως πρωτάρηδες γονείς. Να στήσω ένα τόπο με κείμενα τα οποία θα μπορούσαν να διαβάζουν άλλοι υποψήφιοι και μη υποψήφιοι γονείς ώστε να μάθουν τι μπορεί να συναντήσουν. Πως ίσως να τα αντιμετωπίσουν με βάση τη δική μας εμπειρία. Και ανάποδα. Να μας βοηθήσουν.

Ίσως γιατί ένα από τα γοητευτικότερα που προκύπτουν από την προσωπική μας σχέση μέσω Internet είναι η ανθρώπινη ζεστασιά που έχουμε λάβει και, ίσως, δώσει ως Θοδωρής και Μαρία.

Κι όντως έτσι το βιώσαμε 8 μήνες τώρα. Με το μέγιστο ευεργέτημα τη γνωριμία μας με τη Lili και την ανθρώπινη ζεστασιά που μας περιέλαβε με τις συμβουλές της τόσο για το θηλασμό όσο και για την ανατροφή του παιδιού μας. Αν για ένα λόγο δεν μετανιώνω για αυτό το baby-blog αυτός είναι για την γνωριμία μας με την Lili. Υπόσχομαι να δώσω περισσότερα σε επόμενο post.

Όμως κι άλλες γυναίκες έγραψαν σχετικά με τα οφέλη του θηλασμού. Έστελναν μηνύματα υποστήριξης σε έναν αγώνα που φαίνεται να κερδίζει διαρκώς έδαφος στην Ελλάδα παρά την μόνο φαινομενικά προώθησή του από τους περισσότερους παιδιάτρους. Ακόμη πιο εντυπωσιακό ήταν όσα μηνύματα έλαβα από άντρες που δήλωναν γοητευμένοι από την εμπειρία του να βλέπουν τη γυναίκα τους να θηλάζει το παιδί τους. Ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος σκεφτόμουν όταν διάβαζα τα μηνύματα αυτά.

Όχι ότι δεν υπήρχαν αμφιβολίες στο μυαλό μου σχετικά με το κατά πόσο η δημοσίευση φωτογραφιών παραβίαζε, όχι τόσο κάποιο νόμο, όσο την σφαίρα του ιδιωτικού αυτού του παιδιού. Κατά πόσο το εξέθετα στην κοινή θέα χωρίς ίσως λόγο. Κατά πόσο άφηνα την εικόνα του σε μάτια και μυαλά άρρωστα. Δεν είναι λίγες οι φορές που πέρασε από το μυαλό μου να σβήσω τα πάντα.

Όμως όσα συναισθηματικά εισπράτταμε οφελούσαν και το ίδιο το παιδί. Κι ύστερα κακόβουλοι άνθρωποι υπήρχαν, θεωρητικά, παντού. Από το φωτογραφείο που δίνω τα καρούλια και τα CD με τις φωτογραφίες της μικρής μπορούν πάντα να πάρουν αντίγραφα και να τα επεξεργαστούν. Από τις κάμερες που καταγράφουν την είσοδό μας στο τάδε πολυκατάστημα μέχρι τον οδηγό του σχολικού που αύριο μεθαύριο θα μεταφέρει το παιδί μας στο σταθμό.

Τότε όμως ακουγόμουν στον ευατό μου να παραλογίζομαι, να φοβάμαι τις σκιά μου και τις σκιές των συνανθρώπων μου. Κάπως έτσι κάθε φορά αποφάσιζα να διώξω αυτές τις σκέψεις και να συνεχίσω να γράφω όταν θεωρούσα ότι αυτό θα πρόσφερε έστω και το παραμικρό σε κάποιους.

Στην ίδια σκέψη οδηγούμαι και σήμερα...

Ετικέτες

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 10, 2006

Το "θεριό" με το ένα δόντι καβάλα στο άλογο!

ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Πρωί Δευτέρας και η απάντηση ήρθε από το E-lawyer σχετικά με "Φωτογραφίες βρεφών σε ιστοσελίδες γονέων".

Στους 7 1/2 μήνες ζωής πλέον η μικρή μας Κατερίνα και μερικά από τα βράδια στις προηγούμενες εβδομάδες ήταν μέσα στη γκρίνια. Ξυπνούσε τα βράδια και άλλοτε ήθελε την αγκαλιά και το στήθος της Μαρίας. Άλλοτε μια βόλτα στο σπίτι στο ρυθμό των τραγουδιών του Αλκίνοου Ιωαννίδη για να αποκοιμηθεί. Τα κάτω ούλα ήταν φουσκωμένα εδώ και καιρό και, όπως είναι γνωστό, όταν ένα μωρό βρίσκεται στη φάση της οδοντοφυίας είναι πολύ ανήσυχο.



Μέχρι που "έσκασε" το λευκό δοντάκι. Μυτερό και κοφτερό, περήφανο και παιχνιδιάρικο. Κάθε χαμόγελό της είναι και ένα δικό μας επεισόδιο γέλιου και περηφάνιας. Το μωρό μας έχει το πρώτο της δόντι σε κοινή θέα. Λίγο το έχεις;

Και το άλλο κατόρθωμα είναι ότι ιππεύουμε. Ναι, ιππεύουμε ένα καφέ άλογο με άσπρη ουρά και χαίτη. Ήρθε στο σπίτι πέρσι τα Χριστούγεννα, δώρο του αδελφού μου, όταν ακόμη η Μαρία ήταν έγκυος 2 μηνών. Όλα ξεκίνησαν όταν σε ένα κλάμα της την ώρα που την είχα στην αγκαλιά και προκειμένου να την ηρεμήσω άρχισα να κάνω το αλογάκι και να πλαταγιάζω την γλώσσα μου ταυτόχρονα. Όταν "το άλογο" σταμάτησε η Κατερίνα χτύπησε ρυθμικά με τα πόδια της τα πλευρά μου. Μετά ρώτησα: "Κατερίνα, πώς κάνει το αλογάκι;" για να εισπράξω μια γλώσσα να κτυπαέι ανάμεσα στις δυο σιαγόνες της.



Μετά τόλμησα και την ανέβασα πάνω στο αλογάκι. Κρατήθηκε αμέσως από τα χερούλια και έριξε ένα τσιριχτό χαμόγελο! Κούνησα το αλογάκι και άρχισε να χτυπά ρυθμικά με τα πόδια της τα πλευρά του αλόγου.

Από τότε παραμένει το αγαπημένο της παιχνίδι και κάθε πρωί η ημέρα ξεκινά με μια θαυμάσια βόλτα στη ράχη του... "Ντορή"!

Παρασκευή, Φεβρουαρίου 03, 2006

Συνεχώς στο ψυγείο η DaktaDOR!

Πρόκειται για ένα σχόλιο του Fufutou, ο οποίος διακρίνεται για την ευαισθησία του σχετικά με όλα όσα αφορούν τα παιδιά.

"Ξαναεπισκέφτηκα το post της επετείου των 7 μηνών γιατί θυμήθηκα κάτι σχετικό με τα δοντάκια που "ΠΟΝΑΝΕ" όπως γράφετε.

Ίσως να το έχετε ήδη διαπιστώσει...
οδοντοφυία > όξινα κόπρανα > δερματικός ερεθισμός (κοκκινίλα-σπυράκια) στην ευαίσθητη περιοχή.

Οι περισσότεροι παιδίατροι συνιστούν αλοιφή DaktaDOR.

Η συγκεκριμένη αλοιφή πρέπει να συντηρείται στο ψυγείο ΣΥΝΕΧΩΣ. Το φαρμακείο πρέπει να την έχει στο ψυγείο.

Η οδηγία όμως αναγράφεται μόνο στο σωληνάριο (όχι στο κουτί) και πολλοί φαρμακοποιοί δεν έχουν ιδέα και την αποθηκεύουν στο ράφι ή συρτάρι με τα άλλα φάρμακα.

Αν πρόκειται να τη χρησιμοποιήσετε, να προσέξετε στο φαρμακείο να είναι αποθηκευμένη στο ψυγείο. (Αν παραμείνει εκτός ψυγείου δεν είναι βλαβερή, απλά αναποτελεσματική)."