Το "θεριό" με το ένα δόντι καβάλα στο άλογο!

ΑΝΑΝΕΩΣΗ: Πρωί Δευτέρας και η απάντηση ήρθε από το E-lawyer σχετικά με "Φωτογραφίες βρεφών σε ιστοσελίδες γονέων".

Στους 7 1/2 μήνες ζωής πλέον η μικρή μας Κατερίνα και μερικά από τα βράδια στις προηγούμενες εβδομάδες ήταν μέσα στη γκρίνια. Ξυπνούσε τα βράδια και άλλοτε ήθελε την αγκαλιά και το στήθος της Μαρίας. Άλλοτε μια βόλτα στο σπίτι στο ρυθμό των τραγουδιών του Αλκίνοου Ιωαννίδη για να αποκοιμηθεί. Τα κάτω ούλα ήταν φουσκωμένα εδώ και καιρό και, όπως είναι γνωστό, όταν ένα μωρό βρίσκεται στη φάση της οδοντοφυίας είναι πολύ ανήσυχο.



Μέχρι που "έσκασε" το λευκό δοντάκι. Μυτερό και κοφτερό, περήφανο και παιχνιδιάρικο. Κάθε χαμόγελό της είναι και ένα δικό μας επεισόδιο γέλιου και περηφάνιας. Το μωρό μας έχει το πρώτο της δόντι σε κοινή θέα. Λίγο το έχεις;

Και το άλλο κατόρθωμα είναι ότι ιππεύουμε. Ναι, ιππεύουμε ένα καφέ άλογο με άσπρη ουρά και χαίτη. Ήρθε στο σπίτι πέρσι τα Χριστούγεννα, δώρο του αδελφού μου, όταν ακόμη η Μαρία ήταν έγκυος 2 μηνών. Όλα ξεκίνησαν όταν σε ένα κλάμα της την ώρα που την είχα στην αγκαλιά και προκειμένου να την ηρεμήσω άρχισα να κάνω το αλογάκι και να πλαταγιάζω την γλώσσα μου ταυτόχρονα. Όταν "το άλογο" σταμάτησε η Κατερίνα χτύπησε ρυθμικά με τα πόδια της τα πλευρά μου. Μετά ρώτησα: "Κατερίνα, πώς κάνει το αλογάκι;" για να εισπράξω μια γλώσσα να κτυπαέι ανάμεσα στις δυο σιαγόνες της.



Μετά τόλμησα και την ανέβασα πάνω στο αλογάκι. Κρατήθηκε αμέσως από τα χερούλια και έριξε ένα τσιριχτό χαμόγελο! Κούνησα το αλογάκι και άρχισε να χτυπά ρυθμικά με τα πόδια της τα πλευρά του αλόγου.

Από τότε παραμένει το αγαπημένο της παιχνίδι και κάθε πρωί η ημέρα ξεκινά με μια θαυμάσια βόλτα στη ράχη του... "Ντορή"!