Άγιε μου Βασίλη

Τον ερωτεύτηκε από τότε που τον είδε κρεμασμένο σε μπαλκόνια. Από τότε που άκουσε για πρώτη φορά ότι θα την επισκεφτεί σύντομα, ότι θα έρθει από ψηλά. Ότι έχει τάρανδους που σέρνουν το έλκηθρό του και σάκο με δώρα, ότι ένα, λέμε τώρα, θα είναι για εκείνη.

Τον φώναζε επαναληπτικά "Βα" κοιτάζοντας ψηλά, τον αγκάλιαζε όπου τον έβρισκε, χόρευε μαζί του, του άδειαζε τη μπότα και το σάκο του.

Ο γεματούλης "Βα" ήρθε, έδωσε, πήρε τα φιλιά του κι έφυγε...

Θα 'ρθει όμως και του χρόνου! Πρώτα να είμαστε καλά. Κι εμείς, κι όλος ο κόσμος με τα παιδιά του γερά και χαμογελαστά.

Ναι; Θα κοιμηθούμε τώρα;

Ή ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε; Σσσσσ...