baby-blog

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΧΑΡΕΣ, ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ. ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ - ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 08, 2007

"Εναλλακτική" ή mainstream ανατροφή; (1)

Το παρακάτω είναι ένα απόσπασμα από κάποια emails που ανταλλάξαμε με μια φίλη από τα παλιά. Η Μ. βρήκε το baby-blog και μου έγραψε. Είναι πολύ όμορφο να επικοινωνώ με το κορίτσι που θυμάμαι να πηγαίνω μαζί στην τάξη των Γερμανικών μετά από 20 χρόνια... Ως γονείς έχουμε πολλά να μοιραστούμε.

Ακολουθεί το κείμενο που έστειλε η φίλη:

(...) Έχω καταλάβει ότι οι αρχές με τις οποίες μεγαλώνεις το παιδί σου είναι πολύ παρόμοιες με τις δικές μου, να τις χαρακτηρίσω γενικότερα εναλλακτικές? (αν και αυτή η λέξη έχει αρχίσει να χάνει τη σημασία της νομίζω). Εμείς που το ψάχνουμε πολύ έχουμε ξοδέψει άπειρες ώρες στο internet και τα βιβλία για να μάθουμε το κάτι διαφορετικό, το πιο σωστό, το πιο φυσικό, το λιγότερο μοντέρνο, το λιγότερο βλαβερό, το πιο διδακτικό και πολλά άλλα...

Με προβληματίζει όμως η στάση που ακολουθείται πάρα πολλές φορές από την εναλλακτική αντιμετώπιση πραγμάτων. Και τότε αντιδρώ και κλονίζομαι. Και τότε δεν ξέρω τι να πιστέψω. Πολλά τα παραδείγματα. Από τον θηλασμό και τη διατροφή μέχρι το attachment parenting και το παιχνίδι. Πιο καλό παράδειγμα νομιζω ότι είναι για το θηλασμό. Μένω Αθήνα και πήγα στην Ευτοκία για μαθήματα, 3 μήνες. Πόσα μας είπαν για το θηλασμό, πόσο καλός είναι, όλα τα θετικά και ευεργετικά του.

Τίποτα όμως, λέξη για τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσεις. Κι εγώ είχα
πολλά. Κόπιασα απίστευτα τις πρώτες 50 μέρες, απίστευτα, και πίστεψε με δεν έκανα κάτι λάθος, μίλησα με πολλούς ειδικούς, διάβασα πολύ κλπ. Και σκεφτόμουν πραγματικά να πάω σε ένα μάθημα και να πω δυο λογάκια και στις μαίες εκεί και στις μέλλουσες μαμάδες. Γιατί με έκαναν να νιώθω ότι είμαι άχρηστη που τα πράγματα δεν πήγαιναν όπως αυτές το περιέγραφαν. Παρόλαυτά το παιδί μου το θήλασα 9 ολόκληρους μήνες, και τους 9 πετυχημένα, μέχρι που αυτή δεν ήθελε άλλο.

Άλλο παράδειγμα? το να μην αφήσεις το παιδί να κλάψει. Δεν το έχω κάνει σχεδόν ποτέ και γενικά συμφωνώ. Το έκανα όμως μια φορά, 3 συνεχόμενες νύχτες και δεν το μετανιώνω. Η δικιά μου ξυπνούσε ανά 30 λεπτα ξεκινόντας από τις 3 τη νύχτα. Δεν κοιμήθηκα ποτέ παραπάνω από 4 ώρες για 7 μήνες. Και μια νύχτα είπα θα ακολουθήσω τη συμβουλή των ξαδέλφων μου και την άφησα να κλάψει τη μια φορά 15' την άλλη 25' και την τρίτη 40' (και μετά πήγαινα να την ηρεμήσω). Αυτό ήταν, το παιδί δεν ξαναξύπνησε από τότε, δηλαδή ξυπνάει περιστασιακά αλλά για άλλους λόγους.΄Όμως εγώ μπορεί να χαρακτηριστώ άσπλαχνη, σκληρή ή ότι άλλο. Και αυτό δεν είναι αλήθεια γιατί ακολουθώ με το ΕΝΣΤΙΚΤΟ μου φυσικά τους "κανόνες" του attachment parenting και είμαι πολύ ευτυχισμένη. Και δεν ιδρώνει το αυτί μου όταν ο άλλος θα μου πει "μη της κρατάς το χεράκι για να κοιμηθεί, θα συνηθίσει.." και άλλα τέτοια.

Άλλο: για το αγελαδινό γάλα. Έχω αναρωτηθεί κι εγώ πολύ για τη σημαντικότητα του. Αλλά το γεγονός ότι οι πολέμιοι του γάλατος έιναι τόσο μα τόσο φανατισμένοι εναντίον του με κάνει και έχω αμφιβολίες. Κατάλαβες τι εννοώ? Δεν γουστάρω το φανατισμό και δε γουστάρω ελλειπή πληροφόρηση από κανέναν είτε αυτός είναι εναλλακτικός είτε main stream. (...)


Ακολουθεί η απάντησή μου. Ωστόσο ενδιαφέρον έχει και η δική σας θέση.

Ετικέτες , , ,

8 Comments:

  • At Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 24, 2007 11:22:00 μ.μ., Anonymous Ανώνυμος said…

    "Όπως στρώνεις, έτσι κοιμάσαι."

     
  • At Τρίτη, Σεπτεμβρίου 25, 2007 12:44:00 π.μ., Blogger Lili said…

    Στην ευτοκια δεν ειδικευονται στον θηλασμο, αλλα στο πως θα ξεφυγουν οι γυναικες απο τους γιατρους και να πανε στις μαιες. Στην ΛαΛετσε, παλευουν να εχουν τα παιδια πιο υγιεινη διατροφη, ξεκινωντας απο τον θηλασμο, και ολοι κοιταζοντας ο καθενας το δικο του δεντρο, χανουν το δασος.
    Μπαινεις σε καθε χωρο και επιλεγεις οτι σου κανει, και μαθαινεις.
    Αν στεκεσαι στην αντιδραστικοτητα που σου βγαινει, εσυ και το παιδι χανετε.

    Η φανατιλα χρειαζεται καμια φορα οταν εχεις να ξεριζωσεις αχρηστα και επικινδυνα "πιστευω".

     
  • At Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 27, 2007 3:53:00 μ.μ., Blogger mama.. said…

    Απαντώ στη lili και λέω πως αν δεν έχεις παρακολουθήσει μαθήματα στην Ευτοκία δεν θα καταλάβεις τι εννοώ. Αν ο μόνος σκοπός τους ήταν να κάνουν τις γυναίκες να ξεφύγουν από τους γιατρούς τότε το να πληρώνεις για να παρακολουθείς τα "μαθήματα" τους θα ήταν αδικαιολόγητο. Θα μοιράζανε φυλλάδια ή κάτι τέτοιο. Είναι σύλλογος που προάγει τον φυσικό τοκετό και σου δείχνουν μια άλλη προσσέγγιση του τοκετού, της μητρότητας, του θηλασμού. Όλα αυτά πολύ καλά και γιαυτό πήγα κι εγώ, για να πιστέψω πως αυτά που είχα στο μυαλό μου, τα φυσικά, τα όμορφα, είναι εφικτά. Δε μου βγήκε με τον τοκετό όμως και ένοιωσα πολύ νικημένη και κάπως άχρηστη. Ναι έκανα καισαρική μετά από πάλη 12 ωρών. Και με το θηλασμό είχα προβλήματα, όχι σοβαρά από οτι καταλαβαίνω τώρα, αλλά δεν ήμουν προετοιμασμένη για κάτι τέτοιο και με σοκάρισε. Δεν σε προετοιμάζουν για την περίπτωση που αυτά που σου λένε δε συμβούν ρε παιδάκι μου. Δε θα έπρεπε? Αν δεν το κάνουν αυτοί που έχουν την πείρα τότε ποιός? Αν χαρακτηρίζεις την κριτική μου στάση αντιδραστικότητα νομίζω κάνεις λάθος. Και τέλος η φανατίλα είναι από μόνη της επικίνδυνη ακριβώς γιατί κρύβει αλήθειες στην προσπάθεια να περάσει κάποιο συγκεκριμένο "πιστεύω".

     
  • At Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2007 7:27:00 π.μ., Blogger Lili said…

    Την Ευτοκια την ξερω πολυ καλα και εχω κρατησει επαφες τα τελευταια 6 χρονια, αφου γεννησα στο σπιτι. Κρατω ομως καποιες αποστασεις απο καποιες μαιες γιατι εμμενω στην εντυπωση μου ότι βρισκονται σε πολεμο για να επαναφερουν τον φυσικό τοκετο, με αποτελεσμα να φανατίζονται και φυσικό ειναι εγω σαν εγκυος να μην γίνω casualty.
    Αυτη ειναι η δική μου εντυπωση και ειναι βασισμενη σε κουβεντες, και γεγονοτα.
    Δεν ειναι ομως ολες ετσι, ουτε ειναι ολες φιλοδοξες, και αυτό ακριβως είπα και στο προηγουμενο μνμα μου, οτι αν πας καπου και εχει και καλα και στραβα, κλεινεις τα ματια στα στραβα και επωφελεισαι απο τα καλα.
    Αν μεινεις στα στραβα και αναρωτιεσαι γιατι ο αλλος δεν σου δίνει αυτα που πιστευεις εσυ οτι σου χρωσταει (ειτε το πιστευεις δικαιολογημενα η οχι) χανεις την δυναμη σου να παιρνεις εσυ τις αποφασεις σου.

    Και αυτό, αν θες ηταν το πιο θετικό μνμα, για μενα, μεσα στην ευτοκια, το να μην αφήσεις τον ελεγχο του εαυτου σου και του παιδιού σου αλλα να παρεις εσυ τις σωστες αποφασεις.

    Τα δεδομενα, thank god υπαρχουν,και την αληθεια σου την βρισκεις, οτι αττitude και να εχουν οι αλλοι.

    Toylaxiston gia mena, ετσι λειτουργει.

     
  • At Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2007 12:36:00 μ.μ., Blogger mama.. said…

    λιλι, μιας και ασχολείσαι με βότανα από ότι κατάλαβα, και όποιος τελοσπάντων διαβάσει το σχόλιο αυτό, γνωρίζεις τίποτα για την εχινάκεια? η μικρή μου έχει γρυπωθεί (βασικά μύξες) και άκουσα ότι βοηθάει, σε σταγόνες στο νερό. Κάποια εμπειρία κανείς??? διάβασα πολλά αντικρουόμενα στο internet...Η δικιά μου είναι 22 μηνών.

     
  • At Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 28, 2007 4:49:00 μ.μ., Blogger Lili said…

    δεν ειναι βοτανο( κα δεν ασχολουμαι με βοτανα :P), αλλα βαμμα, και ειναι πολυ αποτελεσματικο. Οταν με τρωει ο λαιμος μου, βαζω και μου φευγει αμεσως, γιατι αυξάνει την αμυνα του οργανισμου.
    δεν μετραω σταγονες, βαζω μπολικες στο νερο της, και οταν εχει μυξες αποφευγω να της δωσω αμυλο.
    Αν εχει φλεγμονη, απεφυγε τα γαλακτοκομικα.
    Και γενικα στον πυρετο εμεις δεν τρωμε γιατι το σωμα ετσι κιαλλιως δεν χωνευει και ανεβαζει κιαλλο πυρετο αφου παλευει δυο μετωπα, την αρρωστεια και την αποτυχημενη χωνεψη που δηλητηριαζει τοξικα το σωμα.
    Υπαρχουν και αλλα, να σου πω αλλα, σιγα σιγα :)

    meanwhile, τωρα που η κορη σου ειναι μικρή, μαθε την να τρωει σκορδο και κρεμμυδι. Περα οτι βοηθαει στα αναπνευστικά, βοηθάνε και στην αποβολή των βαρέων μεταλλων.

    Ενας τροπος έιναι ο δικος μου
    "αν θες να φας φετα -στην σαλατα- (που εχει πολυ αλατι και δεν θελω οπως και να εχει, παιρνει ασβεστιο απο αλλου) θα φας με λιγο κρεμμυδι.
    Γιατι έτσι ειναι ωραιο, έτσι το τρωμε εμεις, κλπ κλπ

    Το σκορδο της το τριβω στο ψωμι, στην pizza, τωρα εχει συνηθισει την γευση και την μυρωδια και το ζηταει.

     
  • At Δευτέρα, Οκτωβρίου 01, 2007 2:29:00 μ.μ., Blogger mama.. said…

    ξέρω ότι εδώ δεν είναι και ο κατάλληλος χώρος για να κάνουμε αυτή τη συζήτηση, αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι κι άλλοι μπορούν να "πηδήσουν" μέσα και να μοιραστούν την εμπειρία τους με εχινάκεια ή ότι άλλο έχουν δοκιμάσει. Οπότε συνεχίζω..Αγόρασα το echinaid από την ESI (εταιρία). Είναι σε υγρή μορφή χωρίς αλκοόλ αλλά έχει μέσα σορβικό κάλιο. Λέει το διαλύεις στο νερό αλλά δεν λέει από πόσο χρονών και πάνω το δίνεις σε παιδιά. Αυτό χρησιμοποιείς κι εσύ ή είναι κάτι άλλο? κι όταν λες φλεγμονή τι εννοείς? η Βένυα έχει μόνο πολύ βουλωμένη μύτη, μύξες αλλά τίποτε άλλο. Χρειάζομαι ομοιοπαθητικό γιατρό νομίζω. Καμμία πρόταση??

     
  • At Τρίτη, Οκτωβρίου 09, 2007 10:45:00 μ.μ., Blogger Lili said…

    http://www.umm.edu/altmed/articles/echinacea-000239.htm
    http://3lyk-n-filad.att.sch.gr/secret/botana/3Fyta/Fexinachia/echinacea.html
    http://www.anew.gr/health/article.php?aid=55
    http://www.diatrofi.gr/docs/articles/118624f6440b7f65c1d96ac8105ab296.htm

    αν πατησεις στο google θα σου βγαλει ολες τις πληροφοριες που ζητας.

    με φλεγμονη εννοω να εχει αμυγδαλες πρησμενες, λαιμο ερεθισμενο, αυτι που ποναει κλπ...

    για ομοιοπαθητικο γιατρο δεν εχω και τοσο γνωση, ισως γιατι δεν ειμαι υπερ της ομοιοπαθητικης per say, αλλα καταφευγω σ αυτην για βοηθεια αντι για φαρμακα, οταν υπαρχει μεγαλη αναγκη και με την νηστεια, αργει το πραγμα.

     

Δημοσίευση σχολίου

<< Home