Ακόμη ένα μήνυμα ενθάρρυνσης για το θηλασμό!
Σήμερα πετάξαμε στον κάδο των σκουπιδιών το βρεφικό γάλα που είχαμε ανοίξει πριν ένα μήνα. Μας είναι πλεόν άχρηστο και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως!
Η Μαρία συνεχίζει να θηλάζει αποκλειστικά τη μικρή μας και αυτό το οφείλουμε και στην υποστήριξη όσω έσπευσαν να μας υποστηρίξουν είτε μέσω του blog είτε μέσω μηνυμάτων. Σας ευχαριστούμε θερμά όλες και όλους!
Μόλις γυρίσαμε από τη 2η φάση των διακοπών μας και μετά το ξαράχνιασμα των ηλεκτρονικών μηνυμάτων, αντιγράφω και επικολλώ το παρακάτω μήνυμα με τη δική του ξεχωριστή σημασία:
"Γεια χαρά από Θεσσαλονίκη
μπήκα στο baby-blog και ξαφνιάστηκα! Έλληνας πατέρας να φτιάχνει blog με θέμα το θηλασμό!!! Μπράβο και πάλι μπράβο!
Λοιπόν, σαν μάνα τριών παιδιών 8,6,4 χρονών και με μεγάλη εμπειρία στο θηλασμό (8 μήνες, 7 μήνες και 5 μήνες αντίστοιχα) έχω να δηλώσω τα εξής
1. Ο θηλασμός στην Ελλάδα, είναι αποκλειστικά θέμα της μάνας, Κανένας δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την σωστή εκπαίδευση της λεχώνας τόσο σε πρακτικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Μην περιμένετε ενθάρυνση - με τον τρόπο που θα θέλατε- από κανένα. Λίγοι, μάλλον λίγες θα σας πουν ένα μπράβο, ο παιδίατρος και ο περίγυρος, ελαφρά τη καρδία θα σας προτείνουν συμπλήρωμα , ο μέν παιδίατρος για να μην του τα πρήζετε, ο δε περίγυρος για να σας δώσει τα φώτα του (!), οι φίλοι που δεν έχουν παιδιά θα χαμογελάσουν και από μέσα τους θα λένε : ε, και τι έγινε που το θηλάζετε και τέλος, είμαι σίγουρη πως το 90% των γνωστών σας που έχουν παιδιά, δεν τα έχουν θηλάσει γιατί "δεν είχαν γάλα" !!!
2. Συνεχίστε το θηλασμό χωρίς συμπλήρωμα, ούτε καν τσαγάκι λόγω του καύσωνα. Το μωρό λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα υγρά από το γάλα της μάνας. Αφού το μωρό παίρνει κανονικά βάρος , γιατί αγχώνεστε με επιπλέον παροχή?
3. Η παραγωγή γάλακτος από τη μητέρα, αν και σταθεροποιείται μετά τις πρώτες 2-3 εβδομάδες, μπορεί να παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα, όπως και η όρεξη του μωρού.
Αν όμως η διατροφή της μητέρας είναι κανονική τότε δεν θα υπάρξει
πρόβλημα.Μπύρα, σούπες, χυμοί, καρπουζάκι τώρα το καλοκαίρι, γάλα φυσικά ή γιαούρτι κλπ Και εν πάσει περιπτώσει καλύτερα ένα θηλάζων μωράκι με βάρος λίγο κάτω από το μέσο όρο, παρά ένα υπέρβαρο νεογέννητο που πίνει γάλα από το μπιμπερό και οι γονείς καταχαρούμενοιτο επιδεικνύουν σαν να έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο.
4. Θεωρώ μεγάλη μου επιτυχία το ότι κατάφερα και ενημέρωσα - έπεισα φίλες μου να θηλάσουν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου όταν μου λένε: αν δεν με ζάλιζες με το θηλασμό, δεν θα το θήλαζα! Αλλά τις προετοίμαζα για όλα: για τα συχνά, πολύ συχνά γεύματα που χρειάζεται το μωρό που θηλάζει στην αρχή τουλάχιστον, για τον καρσιλαμά που θα χορέψουν με το ξενύχτι και τις έντονες ενοχλήσεις στο στήθος, για την ασχετοσύνη των μαιών - θυμάμαι όταν στην κλινική που γέννησα το τρίτο μου παιδί, ζήτησα το ειδικό θήλαστρο με τον κινητήρα, με κοίταξαν σαν ufo και μου το φέρανε - ένα αραχνιασμένο , πεταμένο στην αποθήκη, ρωτούσε η μία την άλλη που το έχουν βάλει. Πιάνανε το πονεμένο στήθος και αρχίζανε τις βλακείες: θα πετρώσει και βγάλτο. Όταν έβλεπαν ότι δεν μασουσα,
γυρνούσαν αδιάφορα την πλάτη, Σκασίλα τους..
.
Φρίκη.
5. Ο θηλασμός δεν είναι πανάκεια. Είναι όμως το καλύτερο -και με διαφορά- για το μωρό. Τελεία. Δεν ξέρω αν είναι τόσο δυνατό το marketing, ή η επιπολαιότητα των νέων μητέρων - για ενημέρωση δεν θα το έλεγα - άμα θες βρίσκεις, αγοράζεις ένα βιβλίο και το μελετάς, ψάχνεις στο Δίκτυο, ρωτάς κλπ αλλά η αδιαφορία που υπάρχει με το θέμα δεν παίζεται!!
Στην Αγγλία - δεν το διασταύρωσα- είχα διαβάσει ότι επιδοτείται ο μητρικός
θηλασμός!
Αυτά τα λίγα για εισαγωγή. Σκέφτομαι να γράψω βιβλίο με τις εμπειρίες μου στο θηλασμό και την α δ ι α φ ο ρ ί α που συνάντησα.
Αλλά το πλέον εντυπωσιακό το είδα στο blog με την Ολλανδέζα φίλη σας που είχε πρόβλημα με την καρδιά και της παίρναν το γάλα! Στη Σουηδία, μου έλεγε μία γνωστή, το νοσοκομείο στέλνει μαίες στο σπίτι να βοηθήσουν τη λεχώνα στο θηλασμό. Αυτά δεν τα καταλαβαίνουν οι δικοί μας ψωριάρηδες που μονο να ειρωνεύονται τας Ευρώπας ξέρουν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απόγνωσή μου, όταν ο Διευθυντής του ακτινολογικού στο Βόλο αρνήθηκε να με εξαιρέσει (ενώ θα μπορούσε , ο παλιάνθρωπος) από τη διαδικασία ακτινοβόλησής μου - για την έκδοση βεβαίωσης για διορισμό μου σαν Καθηγήτρια- και την επακόλουθη , βίαιη διακοπή του θηλασμού διότι με την ακτινοβολία το γάλα μολύνεται. Δεν θα ξεχάσω πιο πολύ , το κλάμα της κόρης μου και την άρνησή της για δυο μέρες να λάβει γάλα από σκόνη - και ας ήταν ήδη πέντε μηνών...
Ότι πληροφορία χρειαστείτε, στείλτε μου mail . Ευχαρίστως να βοηθήσω σε ότι μπορώ.
Επιμένετε στο θηλασμό!"
Η Μαρία συνεχίζει να θηλάζει αποκλειστικά τη μικρή μας και αυτό το οφείλουμε και στην υποστήριξη όσω έσπευσαν να μας υποστηρίξουν είτε μέσω του blog είτε μέσω μηνυμάτων. Σας ευχαριστούμε θερμά όλες και όλους!
Μόλις γυρίσαμε από τη 2η φάση των διακοπών μας και μετά το ξαράχνιασμα των ηλεκτρονικών μηνυμάτων, αντιγράφω και επικολλώ το παρακάτω μήνυμα με τη δική του ξεχωριστή σημασία:
"Γεια χαρά από Θεσσαλονίκη
μπήκα στο baby-blog και ξαφνιάστηκα! Έλληνας πατέρας να φτιάχνει blog με θέμα το θηλασμό!!! Μπράβο και πάλι μπράβο!
Λοιπόν, σαν μάνα τριών παιδιών 8,6,4 χρονών και με μεγάλη εμπειρία στο θηλασμό (8 μήνες, 7 μήνες και 5 μήνες αντίστοιχα) έχω να δηλώσω τα εξής
1. Ο θηλασμός στην Ελλάδα, είναι αποκλειστικά θέμα της μάνας, Κανένας δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για την σωστή εκπαίδευση της λεχώνας τόσο σε πρακτικό όσο και σε συναισθηματικό επίπεδο. Μην περιμένετε ενθάρυνση - με τον τρόπο που θα θέλατε- από κανένα. Λίγοι, μάλλον λίγες θα σας πουν ένα μπράβο, ο παιδίατρος και ο περίγυρος, ελαφρά τη καρδία θα σας προτείνουν συμπλήρωμα , ο μέν παιδίατρος για να μην του τα πρήζετε, ο δε περίγυρος για να σας δώσει τα φώτα του (!), οι φίλοι που δεν έχουν παιδιά θα χαμογελάσουν και από μέσα τους θα λένε : ε, και τι έγινε που το θηλάζετε και τέλος, είμαι σίγουρη πως το 90% των γνωστών σας που έχουν παιδιά, δεν τα έχουν θηλάσει γιατί "δεν είχαν γάλα" !!!
2. Συνεχίστε το θηλασμό χωρίς συμπλήρωμα, ούτε καν τσαγάκι λόγω του καύσωνα. Το μωρό λαμβάνει όλα τα απαιτούμενα υγρά από το γάλα της μάνας. Αφού το μωρό παίρνει κανονικά βάρος , γιατί αγχώνεστε με επιπλέον παροχή?
3. Η παραγωγή γάλακτος από τη μητέρα, αν και σταθεροποιείται μετά τις πρώτες 2-3 εβδομάδες, μπορεί να παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα, όπως και η όρεξη του μωρού.
Αν όμως η διατροφή της μητέρας είναι κανονική τότε δεν θα υπάρξει
πρόβλημα.Μπύρα, σούπες, χυμοί, καρπουζάκι τώρα το καλοκαίρι, γάλα φυσικά ή γιαούρτι κλπ Και εν πάσει περιπτώσει καλύτερα ένα θηλάζων μωράκι με βάρος λίγο κάτω από το μέσο όρο, παρά ένα υπέρβαρο νεογέννητο που πίνει γάλα από το μπιμπερό και οι γονείς καταχαρούμενοιτο επιδεικνύουν σαν να έχουν καταφέρει το ακατόρθωτο.
4. Θεωρώ μεγάλη μου επιτυχία το ότι κατάφερα και ενημέρωσα - έπεισα φίλες μου να θηλάσουν. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά μου όταν μου λένε: αν δεν με ζάλιζες με το θηλασμό, δεν θα το θήλαζα! Αλλά τις προετοίμαζα για όλα: για τα συχνά, πολύ συχνά γεύματα που χρειάζεται το μωρό που θηλάζει στην αρχή τουλάχιστον, για τον καρσιλαμά που θα χορέψουν με το ξενύχτι και τις έντονες ενοχλήσεις στο στήθος, για την ασχετοσύνη των μαιών - θυμάμαι όταν στην κλινική που γέννησα το τρίτο μου παιδί, ζήτησα το ειδικό θήλαστρο με τον κινητήρα, με κοίταξαν σαν ufo και μου το φέρανε - ένα αραχνιασμένο , πεταμένο στην αποθήκη, ρωτούσε η μία την άλλη που το έχουν βάλει. Πιάνανε το πονεμένο στήθος και αρχίζανε τις βλακείες: θα πετρώσει και βγάλτο. Όταν έβλεπαν ότι δεν μασουσα,
γυρνούσαν αδιάφορα την πλάτη, Σκασίλα τους..
.
Φρίκη.
5. Ο θηλασμός δεν είναι πανάκεια. Είναι όμως το καλύτερο -και με διαφορά- για το μωρό. Τελεία. Δεν ξέρω αν είναι τόσο δυνατό το marketing, ή η επιπολαιότητα των νέων μητέρων - για ενημέρωση δεν θα το έλεγα - άμα θες βρίσκεις, αγοράζεις ένα βιβλίο και το μελετάς, ψάχνεις στο Δίκτυο, ρωτάς κλπ αλλά η αδιαφορία που υπάρχει με το θέμα δεν παίζεται!!
Στην Αγγλία - δεν το διασταύρωσα- είχα διαβάσει ότι επιδοτείται ο μητρικός
θηλασμός!
Αυτά τα λίγα για εισαγωγή. Σκέφτομαι να γράψω βιβλίο με τις εμπειρίες μου στο θηλασμό και την α δ ι α φ ο ρ ί α που συνάντησα.
Αλλά το πλέον εντυπωσιακό το είδα στο blog με την Ολλανδέζα φίλη σας που είχε πρόβλημα με την καρδιά και της παίρναν το γάλα! Στη Σουηδία, μου έλεγε μία γνωστή, το νοσοκομείο στέλνει μαίες στο σπίτι να βοηθήσουν τη λεχώνα στο θηλασμό. Αυτά δεν τα καταλαβαίνουν οι δικοί μας ψωριάρηδες που μονο να ειρωνεύονται τας Ευρώπας ξέρουν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απόγνωσή μου, όταν ο Διευθυντής του ακτινολογικού στο Βόλο αρνήθηκε να με εξαιρέσει (ενώ θα μπορούσε , ο παλιάνθρωπος) από τη διαδικασία ακτινοβόλησής μου - για την έκδοση βεβαίωσης για διορισμό μου σαν Καθηγήτρια- και την επακόλουθη , βίαιη διακοπή του θηλασμού διότι με την ακτινοβολία το γάλα μολύνεται. Δεν θα ξεχάσω πιο πολύ , το κλάμα της κόρης μου και την άρνησή της για δυο μέρες να λάβει γάλα από σκόνη - και ας ήταν ήδη πέντε μηνών...
Ότι πληροφορία χρειαστείτε, στείλτε μου mail . Ευχαρίστως να βοηθήσω σε ότι μπορώ.
Επιμένετε στο θηλασμό!"
Ετικέτες θηλασμός
4 Comments:
At Πέμπτη, Αυγούστου 18, 2005 10:27:00 π.μ.,
Lili said…
Θα διαφωνησω ως προς την μπυρα και το γιαουρτι γιατι φερνουν αερια( και πιθανον κολικους) αλλα κατα τα αλλα μπραβο.
Θωδωρη, δωσε στην γυναικα αυτο το μνμα, αφου την ενδιαφερι να γραψει για τις εμπειριες της και εφοσον δεν εχει προβλημα για συλλογικη δουλεια,...ενημερωσε την οτι γραφω, σε συνεργασια με αλλες 3 μητερες( η μια ειναι συμβουλος της ΛΛΛ) που θηλασαν απο 1 χρονο εως 3 και τα 4, 5, και 2 παιδια τους αντιστοιχα, το βιβλιο για τον θηλάσμο.
Η συνεισφορα της, με τον δυναμισμο που εχει θα ειναι πολυτιμη.
At Πέμπτη, Αυγούστου 18, 2005 6:38:00 μ.μ.,
θοδωρής said…
OK, κορίτσια με αφήνετε ευχάριστα έκπληκτο! Να σας φέρω σε συνεννόηση και να σύντομα να διαβάσουμε το έργο σας.
Καλό κουράγιο!
At Κυριακή, Ιουνίου 25, 2006 9:04:00 μ.μ.,
Maria Velliou said…
Προσωπικά είμαι σύμφωνη με όσα λέτε για την υπεροχή του θηλασμού, αλλά διαφωνώ με το να δημιουργούνται ενοχές στις μητέρες που για τον ένα ή τον άλλο λόγο δεν μπορούν να θηλάσουν. Τραβάνε πολλά οι μητέρες στις μέρες μας και οι συνθήκες δεν είναι πάντα ιδανικές ούτε το περιβάλλον τους ανέφελο. Και, πιστέψτε με, υπάρχουν πολύ σημαντικότερα πράγματα που πρέπει να φροντίσει μια μητέρα να είναι σε θέση να προσφέρει στο παιδί της, από το θηλασμό, παρότι κι αυτος συμφωνώ ότι είναι σημαντικός.
Μη δημιουργούμε ενοχές λοιπόν κι ας έχουμε περισσότερη κατανόηση για τη σύγχρονη μητέρα. Δεν είναι κατά κανόνα ένα εγωπαθές πλάσμα που σκέφτεται μόνο την ευκολία του. Κάθε άλλο.
Μια μητέρα
At Σάββατο, Ιουλίου 01, 2006 1:55:00 μ.μ.,
Ανώνυμος said…
Την πρωτη κορη μου τη θηλασα μονο 30 ημερες λογω δικης της μαστιτιδας- ο παιδιατρος αποφανθηκε οτι φταιγαν οι ορμονες μου και επρεπε να σταματησω να τη θηλαζω- κατι που ποτε δεν εμαθα αν αληθευε.
Η δευτερη γεννηθηκε πριν 4 μηνες και με ...12 χρονια διαφορα. Στο μαιευτηριο την 3η βραδια ζητουσα απεγνωσμενα βοηθεια απο τις μαιες, το στηθος μου δεν ετρεχε παρα τις προσπαθειες αρμεγματος, για τον απλουστατο λογω οτι κανεις δεν μου εδειξε να πατω ακριβως πανω στην αλω κι οχι στο σκληρο και πρησμενο στηθος μου! Οι θηλες μου ειχαν τα χαλια τους. Γυρισα σπιτι και εσφιγγα τα μαξιλαρια απο πονο καθως προσπαθουσα να τη θηλασω. Αρχισα να της δινω συμπληρωμα μονο και μονο για να περνανε λιγες ωρες απο θηλασμο σε θηλασμο να κλεινουν καπως οι πληγες με τις κρεμες που μου ειχαν συστησει, το κονιακ, κι οτι αλλο... Τελικα αρχισα να αφηνω γαλα πανω στις θηλες, ηταν το καλυτερο επουλωτικο! Αρχισα βδομαδες αργοτερα με μεγαλη μας χαρα (και των δυο μας!) αποκλειστικο θηλασμο.
Σημερα η μπουμπουκα μας ειναι 4 μηνων, ενα χαρουμενο παχυ μωρο, απολαμβανω το θηλασμο της, δεν επεστρεψα στο τσιγαρο και ειθε να μην επιστρεψω ποτε (να και ενα επιπροσθετο δικο μου κερδος)και νιωθω τοσο δικο μου αυτο το μωρο οσο δεν το ειχα φανταστει!
Μια φιλη μου μιλουσε για την υπερτατη ηδονη οταν θηλαζε τα παιδια της, ναι, νιωθω ακριβως το ιδιο συναισθημα, μεσα απο το σωμα μου περνα η αγαπη μου για τη μικρη μου κορη, χαιρομαι τοσο πολυ που επετρεψα στον εαυτο μου να αφεθει στην αγαπη.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home