Ωχ, και τώρα ο απο-θηλασμός! Βοήθεια!

Εντάξει, ένα νήπιο θηλάζει αποκλειστικά για 14 μήνες. Στο τραπέζι η παρέα, ή καλύτερα όσοι, ή ακόμη καλύτερα, όσες ενδιαφέρονται, χαμηλόφωνα λένε "μπράβο" που μια γυναίκα, έστω η Α, συνεχίζει το θηλασμό. Είμαι πλέον βέβαιος ότι παρά τις χλιαρές επιδοκιμασίες την βλέπουν σαν ούφο. Όσο για τον άντρα της, έστω Β, που μιλάει σχετικά, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι "ξερόλας".

Κι ενώ στην μια άκρη του τραπεζιού αναλύονται τα τρίποντα και τα σκρινς των παικτών της εθνικής, στην άλλη πλευρά σερβίρεται ένα πιάτο που τρώγεται πάντα κρύο: η "εκδίκηση". Ναι, μπορεί η Χ να μην θήλασε το παιδί της παρά μόνο 1 μήνα, αλλά "να βρε, είχε το καλύτερο γάλα σε σκόνη, και το παιδί πήρε το μπουκάλι, και να, τίποτα δεν έπαθε. Τώρα να δούμε πως θα ξε-μάθει το μωρό της Α το βυζί!"

Λίγο χοντρά τα γράφω, αλλά κάπως έτσι παίζεται συχνά πυκνά το παιχνίδι με τον απογαλακτισμό ή αποθηλασμό. Και προκειμένου να χλιμιντράει η Χ και ο Β με την Α να αισθάνονται στο καναβάτσο χωρίς λόγο, έψαξα και βρήκα. Κι έχουμε και λέμε...

Αν για την ανάγκη αποκλειστικού θηλασμού τα ζευγάρια στην Ελλάδα βρίσκονται στο ημίφως, τότε για τη διαδικασία του απο-θηλασμού το δωμάτιο είναι θεοσκότεινο. Οι περισσότερες μητέρες ακόμη κι αν κατάφεραν να θηλάσουν τα βρέφη τους το ελάχιστο των 2 ή και 3 μηνών, προκειμένου να επιστρέψουν στη δουλειά τους, απογαλακτίζουν τα βρέφη τους ξαφνικά και βίαια.

Αλήθεια, υπάρχει κατάλληλη ηλικία απο-θηλασμού; Υπάρχει κάποιο ένστικτο απο-θηλασμού στα βρέφη; Πώς μπορεί μια μητέρα να καταλάβει ότι ήρθε η ώρα του απο-θηλασμού του μωρού της; Και ποια είναι η κατάλληλη ψυχική προετοιμασία των δυο τους;

Έσκαψα στο Internet για να βρω σχετικές απαντήσεις. Και έμεινα έκπληκτος με τη σοφία της φύσης η οποία και σε αυτό το στάδιο "ψιθυρίζει", δεν φωνάζει, δεν επιβάλλει, δεν βιάζει τις καταστάσεις. Ο απο-γαλακτισμός ή απο-θηλασμός οφείλει να μην είναι μια αυτοματοποιημένη διαδικασία. Δεν ξυπνάς μια ωραία πρωία και λες, τέρμα το μητρικό γάλα γλυκό μου, πάρε τη σκόνη σου ή το αγελαδινό γάλα και όλα καλά. Πρέπει και σε αυτήν την περίπτωση να ακούσεις το παιδί σου. Είναι έτοιμο να αφήσει τη ζεστή αγκαλιά και το στήθος της μάνας του; Είναι έτοιμη η μητέρα να στερηθεί αυτήν τη μοναδική επικοινωνία που προσφέρει ο θηλασμός με το παιδί της; Είναι έτοιμο το νήπιο από διατροφική άποψη να διακόψει το μητρικό γάλα;

Κάποιες και κάποιοι θα προβάλλετε ως επιχείρημα υπέρ του γρήγορου απο-θηλασμού τους κοινωνικούς παράγοντες που επιβάλλουν τη μητέρα να επιστρέψει στην εργασία της πολύ σύντομα. Στις σκανδιναβικές χώρες η άδεια ανατροφής δίνεται και στους δυο γονείς και για διάστημα 18 μηνών. Έτσι θα έπρεπε να ισχύει σε κάθε πολιτισμένη χώρα που σέβεται το δικαίωμα στη ζωή και δεν πνίγει την ελπίδα. Χωρίς αυτό να είναι άσχετο, ωστόσο αντιλαμβάνομαι ότι οι κοινωνικές συνθήκες στην Ελλάδα είναι διαφορετικές και ότι θα πρέπει να παίξουμε το παιχνίδι με αυτούς τους όρους.

Και πάλι όμως οφείλει να υπάρχει πιστεύω η θέληση της μητέρας, του ζευγαριού καλύτερα, να δώσει το καλύτερο στο βρέφος τους. Και αυτό κάποτε πρέπει να μάθουμε ότι δεν είναι το μεγαλύτερο ξύλινο αλογάκι στο πολυκατάστημα. Είναι το ίδιο το δώρο της φύσης που υπάρχει μέσα στη γυναίκα.

Υπάρχει ένα κομμάτι χρυσής γνώσης για το θέμα του απο-θηλασμού το οποίο δεν γνώριζα και ανακάλυψα. Δεν χορταίνω να διαβάζω και να ανοίγω το στόμα μου από τα όσα μαθαίνω σχετικά. Α, και να αντιλαμβάνομαι ότι ακόμη κι αν εν μέρει οι εταιρίες χάνουν μια μάχη με το θηλασμό τους πρώτους μήνες, ο πόλεμος είναι δικός τους με τη σύγχυση που επικρατεί σχετικά με τον απο-θηλασμό.

Ορίστε λοιπόν μερικά από τα links τα οποία βρήκα άκρως ενδιαφέροντα:

Dr Jay's Link Library - Breastfeeding :: Weaning
Kellymom: Weaning
http://www.lalecheleague.org/

Νομίζω ότι μετά από τόσο διάβασμα θα μπορείτε να σταθείτε σε μια συζήτηση
σχετικά με τον απο-θηλασμό. Και να ακυρώσετε το επιφώνημα "Ωχ", όταν σας πούνε
οι γιαγιάδες, θείες, φίλες κλπ ότι πρέπει να κόψετε το θηλασμό του παιδιού σας.

Υ.Γ.1: Και πάλι όσα γράφω δεν σκοπεύουν να βάλουν στη γωνία τη γυναίκα που από πραγματική ανάγκη αποφάσισε να απογαλακτίσει το παιδί της. Υπάρχουν ένα σωρό λόγοι σοβαροί που ο απο-θηλασμός μπορεί να είναι αναγκαίος. Προσπαθώ να γκρεμίσω κάποια τείχη προκαταλήψεων, άγνοιας και αδιαφορίας, να δείξω ότι αν το ζευγάρι είναι δεμένο και θέλει να δώσει το καλύτερο στο παιδί του αρκεί να έχει την υπομονή να το "ακούσει". Αρκεί η ίδια η γυναίκα να αφουγκραστεί το σώμα και την ψυχή της, να δείξει εμπιστοσύνη στον ευατό της και το σύντροφό της.

Ναι;