Παιχνίδια και ξεσπάσματα νηπίων

Όσες και όσους είχατε κάπου στο πίσω μέρος του μυαλού, και κάπου ανάμεσα στα "Αγαπημένα" του browser σας τη σελίδα του baby-blog, θα διαπίστωσατε ότι έχω καιρό να ανανεώσω τις σελίδες του. Όχι ότι ποτέ έπαψα να σκέφτομαι το blog, ωστόσο.

Απλά, όσο ένα νήπιο μεγαλώνει, τόσο περισσότερη ενέργεια ρουφάει από τους γονείς. Και συνήθως προτιμούσα να αφιερώσω όλο μου τον ελεύθερο χρόνο στο ίδιο μου το παιδί παρά να γράψω για τις εμπειρίες μας.

Ναι, πλέον μιλάμε για ένα παιδάκι 22 μηνών το οποίο επικοινωνεί με περίπου δύο δικές του εκατοντάδες λέξεις και αντιλαμβάνεται κάπου χίλιες δικές μας. Ο ειρμός των σκέψεων του μας αφήνει άφωνους πολλές φορές. Τα παιχνίδια του έχουν μια αρχή κι ένα τέλος, υπάρχει μια υποτυπώδης πλοκή στο σενάριο που πολλές φορές το ίδιο σκαρώνει.

Από τα αγαπημένα παιχνίδια της Κατερίνας μας είναι η αγορά φρούτων. Ξεκινάμε από το ένα δωμάτιο για να καταλήξουμε στον καναπέ του σαλονιού όπου η Λία (κούκλα) έχει αραδιασμένα γύρω της φρούτα τα οποία πουλά. Η Κατερίνα ρωτά τις τιμές, τη φρεσκάδα των φρούτων. Τα τοποθετεί στην τσάντα της, τα "πληρώνει", ευχαριστεί και αποχαιρετά τη Λία. Το παιχνίδι αυτό μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές με διάφορες παραλλαγές. Μέχρι δικής μας τελικής πτώσης και ωρίμανσης των φρούτων!

Άλλο αγαπημένο παιχνίδι είναι η τοποθέτηση "ρούχων" στο πλυντήριο για να πλυθούν. Τα τοποθετεί προσεκτικά, βάζει "απορρυπαντικό", κλείνει την πόρτα και μετά πατά το κουμπί. Στη συνέχεια ένα διαρκές "βββββου, βββββου" βγαίνει από το στόμα της καθώς το κεφάλι της κουνιέται πέρα δώθε. Μετά ανοίγει το πορτάκι και βάζει τα "ρούχα" στη λεκάνη. Πολλές φορές απλώνουμε τα ρούχα μαζί σε μια υποθετική απλώστρα.

Όλα τα παιχνίδια αυτού του είδιους μας φέρνουν πιο κοντά. Δημιουργούν συναισθηματικές ενώσεις, διδάσκουν το παιδί σχετικά με τα όσα πρέπει να γίνονται στο σπίτι. Δεν είναι καθόλου απαραίτητο τα παιχνίδια να είναι πάντα αγορασμένα από την τάδε αλυσίδα καταστημάτων παιχνιδιών.



Όταν κόβουμε με το ψαλίδι τα χαρτιά για να ράψουμε ρούχα για τις κούκλες της είναι τρισευτυχισμένη! Στη φωτογραφία ο Ανανίας, ένα από τα κουκλάκια της Κατερίνας, φοράει ένα κομμάτι που περίσσεψεαπό ένα τραπεζομάντηλο, για σκούφο έχει ένα κομμάτι από μπαλόνι που έσκασε και για ζώνη ένα κορδόνι από ένα πλεκτό που δεν φοράμε.

Όποιοι και όποιες φανταστείτε από τα παραπάνω ότι η ζωή με ένα νήπιο είναι μια κατάσταση παραδείσια, πλανάστε. Οι εκρήξεις και ο θυμός των νηπίων είναι συχνές και πολλές φορές για εμάς τους ενήλικες αδικαιολόγητες.

Προσωπικά αισθάνθηκα πολλές φορές να ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι μου. Να υψώνω τη φωνή και να πιέζομαι ψυχολογικά από τα ξεσπάσματα, τις εκρήξεις και τους θυμούς του παιδιού που τόσο αγαπώ. Τώρα στις γιορτές που βρήκα χρόνο, στοργγυλοκάθησα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή και έψαξα το θέμα. Και είναι η δεύτερη φορά, μετά την περίπτωση του θηλασμού, που αισθάνομαι ότι μαθαίνω εντελώς καινούργια πράγματα ως γονιός. Όλες αυτές οι εκρήξεις που εμείς δεν κατανοούμε είναι απαραίτητες για την ωρίμανση και ανάπτυξη του παιδιού, είναι ένας τρόπος επικοινωνίας του με εμάς και το περιβάλλον του. Ως γονείς πρέπει να προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τις ανάγκες αυτές, να τις επικοινωνήσουμε και να βοηθήσουμε το παιδί να τις εξελίξει σε πολιτισμένη μορφή συμπεριφοράς. Αν ακούγεται δύσκολο, είναι ακόμη δυσκολότερο. Όσες και όσοι έχετε παιδιά το γνωρίζετε...

Αυτά πρόκειται να μοιραστώ αυτήν την περίοδο εδώ στο baby-blog το οποίο γυρίζει σελίδα. Σύντομα περισσότερα σχετικά με συμπεριφορές, ψυχολογία νηπίων και γονιών. Συναρπαστικά δύσκολα ειδικά στην εποχή μας που ο χρόνος που διαθέτουμε στα παιδιά μας λιγοστεύει.

Για αρχή:
The Gesell Institute of Human Development

TEMPER TANTRUMS

Cry for Connection: A Fresh Approach to Tantrums