Σκέψεις με αφορμή τη βάπτιση των τριδύμων...

Οι αντοχές του ανθρώπου είναι πολύ μεγάλες, απεριόριστες. Τόσες που πριν ξεκινήσει να επιχειρεί, δεν μπορεί να φανταστεί τις δυνάμεις που μπορεί να κρύβει, δεν διανοείται τα όριά του.

Φτάσαμε στην ημερομηνία της βάπτισης των τριδύμων μετά από μια δύσκολη περίοδο με ιώσεις και συνεπώς ξενύχτια, ανορεξία, πυρετό, εκνευρισμούς, περιορισμό στο σπίτι. Σε κάποια στιγμή πίστεψα ότι η βάπτιση θα γινόταν χωρίς κάποιο από τα τρία παιδιά και χωρίς κάποιον από τους δυο μας, τη Μαρία κι εμένα.

Είναι τόσο δύσκολο να διατηρείς την ψυχραιμία σου όταν στριφογυρίζουν σαν κουτάβια στα πόδια σου τρία μωρά και ένα μεγαλύτερο παιδί να σου τριβελίζει το κεφάλι για παιχνίδι...

Όταν πρέπει να φροντίσεις το ψυγείο και τα ράφια να είναι γεμάτα με τρόφιμα, να πληρώνονται οι λογαριασμοί και η δόση του δανείου, να είσαι συνεπής στη δουλειά σου, να παραμένεις ένας τρυφερός σύζυγος, να μην πληγώνεις τους τριγύρω σου, να κρατάς ένα καθαρό σπίτι, να χαμογελάς ακόμη κι όταν το μόνο που θέλεις είναι να βρεθείς στην κορυφή του Έβερεστ, εσύ και ο ευατός σου και το μόνο που να ακούγεται να είναι η ανάσα σου.

Η βάπτιση των παιδιών αποτελούσε ένα χρονικό ορόσημο στο οποίο φτάσαμε. Και χαρήκαμε πολύ και το μυστήριο και το τραπέζι που ακολούθησε, και τον κόσμο που μας τίμησε με την παρουσία του. Για μας είναι μια σφραγίδα, ένα πιστοποιητικό ότι πάμε καλά, ότι αντέχουμε. Και πάνω από όλα ότι τα τέσσερά μας παιδιά είναι γερά και δυνατά. Γιατί τίποτα δεν θα χαιρόμασταν, τίποτα δεν θα καταφέρναμε αν δεν είχαμε το μέγιστο δώρο της υγείας.

Στις βόλτες μας ο κόσμος που αντικρύζει ένα ζευγάρι με τρία μωρά στο καρότσι και στο μάρσιππο και ένα νήπιο να στριφογυρίζει σαν σβούρα δίπλα τους, μας αποκαλεί "ήρωες". Κάθε μέρα που ανοίγω τα μάτια κι αντικρύζω τέσσερα γερά παιδιά, αναλογίζομαι τη χαρά και την τύχη μας, παρά την κούραση της προηγούμενης μέρας. Ήρωες πραγματικοί είναι οι γονείς που παλεύουν για την υγεία των παιδιών τους, ήρωες ακόμη πιο μεγάλοι είναι εκείνα τα παιδιά που βλέπουν τον κόσμο από θέσεις που εμείς οι υγιείς δεν διανοούμαστε ότι υπάρχουν.

Υ.Γ. Την επομένη της βάπτισης κι αφού επέστρεψα από τη δουλειά, κατέρρευσα. Ανέβασα πυρετό και δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου. Ο γιατρός διέγνωσε υπερκόπωση. Πέρασα σχεδόν ένα 24ωρο στο κρεβάτι, σχεδόν σε λήθαργο. Την επομένη ήμουν καλά...