Δυσανεξία στο γλουτένιο, δυσανεξία στη λακτόζη

Τα πάρκα αυτήν την εποχή σφίζουν από τσιρίδα και τρεχαλητό μικρών παιδιών. Στις τραμπάλες και τις κούνιες πιτσιρίκια σε κίνηση εκκρεμές. Στο πλακόστρωτο σκάνε οι μπάλες και ακούγονται οι βοηθητικές ρόδες από τα ποδηλατάκια. Στις τσουλήθρες δεν προλαβαίνεις να μετράς πεσίματα και γέλια. Πιο πέρα μια παρέα μεγαλύτερων κοριτσιών παίζει λάστιχο.

Δίπλα μας η Β. γνωστή από τις διακοπές σε ελεύθερο κάμπινγκ. Ο άντρας της βοηθάει την 13 μηνών κόρη τους στο περπάτημα. Καθώς η κουβέντα προχωρά μιλάμε για την ανάπτυξη των παιδιών: τόσο βάρος, τόσο ύψος, τόσες λέξεις, τόσο κοιμάται. Κλασικές κουβέντες μεταξύ γονιών έχοντας τον ενθουσιασμό του πρώτου παιδιού.

Σιγά σιγά αποκαλύπτεται ότι η μικρή τους στους 4 μήνες παρουσίασε αλλεργία, όταν μια φορά η μητέρα αναγκάτηκε να δώσει γάλα σε σκόνη κι όχι το δικό της. Από κει και έπειτα άρχισε ένας αγώνας δρόμου για να εντοπιστεί τι φταίει. Αυτοί οι γιατροί, όχι ο άλλος. Εκείνο το γάλα, όχι το άλλο. Τελικά επρόκειτο για δυσανεξία στο αγελαδινό γάλα.

Μέρα με τη μέρα και συζητώντας με τους τριγύρω διαπιστώνω ότι μεγάλος αριθμός παιδιών παρουσιάζει μια μορφή δυσανεξίας στο γάλα και στα παράγωγά του, όπως τυρί, γιαούρτι. Συνήθως ακολουθείται μια δίαιτα η οποία δεν περιέχει γάλα και μετά από καιρό προστίθεται ένα υποαλλεργικό γάλα σε σκόνη.

Υπάρχει ωστόσο και η δυσανεξία στη γλουτένη και η αλλεργία στο σιτάρι. Αν και είναι πιο σπάνια, οι παιδίατροι υποβάλλουν το παιδί σε μια σειρά αιματολογικών εξετάσεων και καλλιέργειας ούρων σε πρώτη φάση για να εντοπίσουν εάν υπάρχει η παραπάνω μορφή δυσανεξίας, όταν διαπιστώσουν "στασιμότητα βάρους" ή "στασιμότητα ανάπτυξης". Τώρα αυτό μπορεί να σημαίνει από σχετικά μικρή αύξηση βάρους, έως απώλεια βάρους σε ένα βάθος χρόνου, ας πούμε, τριών μηνών.

Σχετικό link: http://www.celiac.com/