baby-blog

ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ, ΧΑΡΕΣ, ΑΓΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΖΩΗ. ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ - ΠΑΤΡΟΤΗΤΑ: ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ

Σάββατο, Ιουνίου 03, 2006

Μητέρα και παιδί νικητές στην υπόθεση του θηλασμού

Κάθε φορά που επιστρέφουμε από την παιδίατρο αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχει αυτή η μονοδιάστατη αντιμετώπιση της ανάπτυξης ενός μωρού. Το βάρος του. Θαρρείς τίποτα άλλο δεν παίζει τον ίδιο σημαντικό ρόλο.

Εντάξει, θα ακούσουμε τις τυπικές ερωτήσεις "χτυπά παλαμάκια;", "κάνει βηματάκια;" κλπ, αλλά όταν τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν και πρέπει να εξηγήσουμε τα ανεβοκατεβάσματα σε καμπύλες βάρους, τότε απορούμε γιατί δεν γίνεται κανένας συσχετισμός του δικού μας σωματότυπου με το βάρος του παιδιού και καμία νύξη για τον ισχυρισμό μας ότι το παιδί είναι υπερδραστήριο.

Ευτυχώς η παιδίατρος είναι εμπράκτως υπέρ του αποκλειστικού θηλασμού. Οι τρεις προηγούμενοι παιδίατροι μας έχασαν από πελάτες για διάφορους λόγους αλλά και για το ότι σαλιάριζαν με το ζήτημα του θηλασμού. Ναι μεν έλεγαν ότι ο θηλασμός είναι ό,τι καλύτερο, αλλά συνιστούσαν και συμπλήρωμα από μπουκάλι.

Μετά από όσα έχουμε διαβάσει αυτούς τους 11 μήνες,στα αυτιά μας το παρσπάνω ακουγόταν ως εξής: "Σε αγαπώ πολύ γλυκιά μου, αλλά επειδή δεν μπορώ να καταλάβω αν μου φτάνεις θα πάω και με την κυρία απέναντι", ή κάτι παρόμοιο.

Φυσικά δεν την ψωνίσαμε θεωρώντας ότι μπορούμε να υποκαταστήσουμε έναν παιδίατρο. Όμως μπορούμε πλέον να μιλάμε για ορισμένα θέματα στα ίσα μαζί του/της και να έχουμε άποψη. Να καταλαβαίνουμε πότε μας οδηγεί σε σημεία που εμείς δεν θέλουμε να πάμε. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι η ανατροφή του παιδιού μας είναι μια προσωπική ευθύνη και άρα πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε αποκλειστικά τα χέρια ενός ή μιας γιατρού.

Ψάχνοντας στο forum του kellymom.com βρήκα μια σειρά από ενδιαφέροντα links.

Γράφοντας για το βάρος και τη σχέση του με το θηλασμό: Mother and Baby Both Winners at the Weight Loss Game.

θηλασμός και καρκίνος του μαστού.

Κι ακόμη ένα πολύ σημαντικό σχετικά με τη δυσανεξία στη γλουτένη κα το θηλασμό:
Breastfeeding may protect against gluten intolerance.

Θα θέλαμε πολύ οι καλοί μας, κατά τα άλλα, φίλοι να είχαν διαβάσει ή και ακούσει περισσότερα σχετικά με το θηλασμό και να επιβράβευαν το ότι η μικρή θηλάζει ακόμη στους 11 μήνες. Αντί αυτού συνήθως ειπράττουμε σχόλια με καλοπροάιρετη διάθεση πάντα, ωστόσο κάπως ειρωνικά. Μάθαμε να τα προσπερνάμε γνωρίζοντας ότι το μητρικο γάλα είναι ό,τι πολυτιμότερο για το παιδί.

Ετικέτες

2 Comments:

  • At Σάββατο, Ιουνίου 03, 2006 1:40:00 π.μ., Blogger Lili said…

    Thodori, δεν θυμαμαι αν σου εχω στειλει, δωσει κατι που μου στειλανε σχετικα με την μετρηση βαρους του μωρου (διαφορετικο αυτου που θηλαζει, διαφορετικο του μπουκαλιου)


    περιττο να σου πω οτι φουσκωνω απο περηφανεια.
    Πως ξεκινησε το πρωτο ποστ, με ανασφαλεια, φοβια, δισταγμους και τωρα στο τελευταιο, βγαζετε την σιγουρια προς τα εξω των ανθρωπων που δεν ειναι "ερμαια" στο αγνωστο.


    good work guyz!
    Φιλια στην μικρη και την Μαρια!

     
  • At Κυριακή, Ιουνίου 04, 2006 7:19:00 μ.μ., Blogger dalhia said…

    Όταν γέννησαα και τα δύο μου παιδιά στο ίδιο ιδιωτικό μαιευτήριο Αθηνών παρ' όλο που είχα ενημερώσει για αποκλειστικό θηλασμό κάθε φορά που μου έφερναν τα παιδιά είχαν μαζί και ένα μπουκάλι με γάλα. Δεν τους πέρασε βέβαια!!!!!

    Πέρα όμως από το χιούμορ υπάρχει μια σαθρή πολιτική στον τόπο μας. Οι "Κουτόφραγκοι" δίνουν επίδομα στις γυναίκες να θηλάζουν, επιδοτούν τις γεννήσεις κλπ.

    Χάνουμε το νόημα μέσα από τα πρότυπα "Μενεγάκη, Στεφανίδου" που είναι "κουκλάρες" πάλι μετά από τις γέννες. Αλλά τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.

    Τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο ας επηρρεάσουμε όσο μπορούμε τους γύρω μας.

    Με τιμή

     

Δημοσίευση σχολίου

<< Home